Column Maria

Column Maria: IJs-avontuur

Meestal komen bij mij de auto-events pas wat later in het jaar op gang. De geliefde oudjes komen vaak pas in het voorjaar de garage uit, als het ijs en de zoute troep is verdwenen. Dit jaar is het even helemaal anders: ik maak een knallende start van 2024 door eind januari op pad te gaan om verslag te doen van de Winter Trial, het leukste winterspektakel-op-wielen van het jaar. Dit jaar is de start in Polen, met ruim 70 equipes.

Natuurlijk heb ik al even met een schuin oog gekeken naar de weersvoorspellingen in die periode. Mijn conclusie was snel en confronterend: het gaat een uitdaging worden om met tien tenen terug naar huis te keren. Ik vind sneeuw helemaal te gek, écht, het is alleen zó jammer dat het altijd gepaard gaat met die ijzige kou. Maar goed, dat mag de sneeuwpret niet drukken.

Aangezien je het nuttige met het aangename moet proberen te combineren was ik al snel nieuwe winterjassen aan het uitzoeken. Met een witte, flink gevoerde jas voor spiegel besefte ik al snel dat wit het niet ging worden. Nu viel het nog mee, maar straks in de kou, met tig laagjes kleding zou ik er uit zien als het bekende Michelin-poppetje, Bibendum. Niet handig, ik moet niet hebben dat de deelnemers spontaan wegrennen als ik met microfoon in links en warme chocolademelk in rechts aan kom lopen omdat ze denken dat er een verschrikkelijk Yeti aan komt. Die deelnemers scheuren direct met door de sneeuw slippende banden weg, ook hun rallytijden nog naar de haaien door mij… Nee, dat moeten we niet hebben.

Alle gekheid op een ijsstokje: dat ik dit mag gaan doen is gewoon een absolute droom. Het voelt als een XXXL-schoolreisje. En dan ben ik nog niet eens een deelnemer, wat moeten die wel niet voelen!? Stel je voor, je zit achter het stuur van je geliefde klassieker, omringd door een zachte, witte deken van sneeuw. Knisperend, wegzakkend onder de banden, verdwijnt het witte materiaal als sneeuw voor de ochtendzon. De motorgeluiden klinken in de stille, weidse omgeving nog puurder en mechanischer dan normaal. Ook de auto’s zelf weten dat ze hier net even meer plezier gaan hebben dan ’thuis’. De stuurmanskunsten van de bestuurders worden op de proef gesteld op gladde, bochtige trajecten, het geduld en de precisie van de navigator tijdens tijdsproeven door dorpjes en droomachtige omgevingen. De auto’s fluisteren elkaar toe op de parkeerplaats: “Hier zijn we voor gemaakt!”, terwijl een enkeling meer van de zonvakantie is en besluit te staken.

Helaas, voor mij, gaan mijn eigen bolides niet mee. Waarom ik zelf niet meerijd? Nou, laten we het er op houden dat mijn auto’s meer geschikt zijn voor zomerse picknicks dan ijzige expedities. De motorolie van de Buick zou spontaan veranderen in slush-puppy.

Ik ga dit avontuur natuurlijk niet alleen aan. Met een media-team van zes man sterk volgen we de colonne een week op de voet. Fotografen, dronepiloten en cameramannen: allemaal met dezelfde liefde voor (oude) auto’s en allemaal nu al thermo-ondergoed scorend. We zijn verantwoordelijk voor de social media, de interviews, de slotvideo en als uitsmijter nog eens een serie van drie afleveringen voor televisie. Het is aan ons, de Car Guys, om te zorgen dat het niemand van jullie ontgaat dat er een winterse rally plaatsvindt tussen 28 januari en 2 februari 2024.

Tijdens dit winterse spektakel verplaatsen we ons in enkele fonkelnieuwe vierwielaangedreven auto’s. Met een beetje mazzel is de mijne zelfs afkomstig uit mijn favoriete autoland. Een erg fijn vooruitzicht dat ik van de ene naar de andere plek kan scheuren met mijn stoel- en stuurverwarming op standje ‘nucleair’. Een luxe die de deelnemers niet zullen hebben, ik heb nu al heel veel respect voor hen.

Plezier en gezelligheid mogen dan voorop staan, het mag duidelijk zijn dat de rally van bijna een week lang een behoorlijke slijtageslag voor mens en vooral machine is. De auto’s moeten aan heel veel eisen voldoen, anders mogen ze niet eens starten. Met ‘zomaar een straatauto’ kun je het simpelweg shaken. Ik bedoel: die ‘dramaqueen’ van mij komt niet eens het pad af als het heeft gevroren… Het lijstje met auto’s die wél meerijden is écht indrukwekkend. De oudste auto die meedoet, een prachtige Bentley, komt uit midden jaren ’30. De bestuurders zijn échte ‘die-hards’! Waar veel deelnemers de auto op transport naar de startlocatie sturen, rijden deze helden gewoon vanuit Engeland naar de start in Polen met de auto, dus niet op een trailer. De verwarming lekker aan? Nou, ze rijden de hele weg en rally gewoon zonder dak! Ik denk dat ik verder mijn mond maar zal houden over eventuele kou.

Ik kijk er zo ontzettend naar uit, ondanks dat ik zelfs niet eens een deelnemer ben. Ik voel er nu al kriebels in mijn buik van. Als een jaar al zo begint kan ik gewoon niet wachten op de rest! Één ding weet ik in ieder geval zeker: dit gaat echt een meer dan geweldig auto-avonturen-jaar worden. En met hoeveel tenen dat is na de Winter Trial lezen jullie later wel weer.

Deze column komt uit Auto Motor Klassiek, waarvoor Maria al meer dan tien jaar iedere maand een column schrijft.