Auto-introducties, al vierenwintig jaar doe ik ze en genoeg krijg ik er vermoedelijk nooit van. Het recept is net zo eenvoudig als fantastisch: naar een mooie plek om daar met de nieuwste modellen te rijden. Vergezeld van collega’s van andere media is het niet alleen gaaf om met nieuwe auto’s te rijden maar ook nog eens bijzonder gezellig om met zo’n kleine of grote club op pad te zijn. Tot nu toe is het al die tijd gegaan om vierwielers. Tot nu toe, inderdaad.

Ik ben niet alleen autogek, ook motoren hebben mijn buitengewone interesse. Ik groeide op met Superbike, al lurkend aan de Coca Cola en grijpend in een bak chips keek ik naar mannen als Fogarty, Bayliss, Bostrom. De 500cc, later MotoGP werd op de voet gevolgd met natuurlijk Rossi als mijn grote favoriet. Welke motoren mijn voorkeur hadden? De Ducati 888, 916, 996, 998 en de opvolgers. Die tijd is altijd blijven hangen. En dus stonden er een paar jaar geleden zomaar wat van mijn jongensdroom-motoren op kantoor. Mijn favoriet? Een 748 SP, de homologatiespecial van de 748 voor het Supersport-kampioenschap van toen, 1995.

Qua nieuwe motoren bleef het beperkt tot soms een nieuwe testmotor voor CorsaItalia. En dat was dan vooral samen met vader Gert, die al zijn leven lang motoradept is en daar ook qua werk vele jaren van heeft kunnen genieten. Of ik veel op mijn Ducati’s (en Vespa) onderweg ben? Helaas, dat antwoord is een keiharde nee. Onder andere bovenstaande 900 SuperSport, 748 SP en Vespa 50 gingen een tijdje geleden in vlammen op, samen met een Alfa Romeo GTV V6 en een bootje. Ow, en alle motorkleding en ongelofelijk veel andere dingen. Aangestoken door een totale debiel. Althans, dat kan niet anders, hij is nooit gevonden. Niet alleen ík was de pineut, ook andere mensen die in hetzelfde pand hun spullen onderbrachten. Van LP-verzamelaar tot Piaggio Ape-liefhebber en van installatie-bedrijf tot Lancia-verkoper: allemaal zagen ze hun verzameling vernietigd worden tot een hoopje as.

Na zo’n allesverwoestende brand heb je dan even geen zin meer om met motoren bezig te zijn. Rijden lukt niet zonder spullen en een nieuwe motor zoeken was even niet aan de orde. Dus: motorrijden stond op een laag pitje.

Eindelijk!

Tot nu! Over een aantal dagen staat de eerste introductie van een motormerk gepland. Bestemming, motor en het magazine waarvoor ik op pad ga laat ik nog even in het midden, dat ik sta te springen mag duidelijk zijn. Twee wielen minder maar minstens zoveel lol, dat weet ik zeker!