Er is niemand met een autohart die je hoeft uit te leggen dat Fiat de 500 in het programma heeft. Sinds enige tijd is er echter ook een grote broer: de 600. Een vijfdeurs hatchback die verkrijgbaar is in twee smaken, vol elektrisch en als hybride. Kan de 600 wat toevoegen in de grote vijver van B-segmenters, waarin al zoveel auto’s rondzwemmen? De Fiat 600 e mag voor een rijtest mee met De Car Guys.

De eerste kennismaking…

Vrolijk, dat is de eerste gedachte als de oranje 600 voor mijn neus staat. En dat is een absoluut pluspunt, in een autowereld vol chagrijnige en agressieve ‘snuiten’. Niet de 600, die met zijn ronde koplampen en afgeronde lijnen vriendelijkheid brengt in het verkeer. Natuurlijk in deze feloranje tint, die Fiat zelfs ‘Sun of Italy’ noemt, maar er zijn ook andere ‘gezellige’ kleuren leverbaar, evenals zwart en wit. Grijs levert Fiat niet. Het is een statement om duidelijk te maken dat er letterlijk en figuurlijk wel wat meer kleur aan het straatbeeld mag worden toegevoegd.

Waar hebben we nou eigenlijk mee te maken?

De Fiat 600 dus, als opvolger van de 500X. Bij die laatste hebben we ons altijd afgevraagd waarom Fiat niet koos voor de modelnaam 600, of seicento, zoals de Italianen zeggen. Fiat ziet het nu ook in en komt met de 600 op de proppen. Fiat bouwt de 600 op het platform waarop onder andere ook de Jeep Avenger staat, evenals de Opel Mocca, Lancia Ypsilon en de onlangs toegevoegde Alfa Romeo Junior. Ik rij de volledig elektrische variant, die beschikt over een batterij van 54 kWh. Het vermogen bedraagt 155 pk. Reken op een praktijkactieradius van zo’n 350 kilometer, de WLTP-waarde ligt net boven de 400 km. Belangrijker vind ik het rijgedrag van de 600. Ik reed de Jeep Avenger al enkele keren en vergeleken met die platform-broeder is de 600 een stukje comfortabeler. 

Het gaat niet om het uiterlijk? Echt wel!

Als je het mij vraagt is de 600 een zeer welkome aanvulling op de Nederlandse weg (en daarbuiten). De auto is duidelijk anders dan alles wat er om je heen rijdt. Geen doorlopende lichtbalk aan de achterkant, geen priemende, spitse koplampen en een daklijn die niet al bij de B-stijl omlaag begint te lopen voor een coupé-uitstraling. Geen overbodige knikken, kieren en luchthappers, een rustig uiterlijk dat sowieso bij liefhebbers van Italië tot de verbeelding moet spreken. Het front vind ik simpelweg geslaagd. Het is je smaak of niet maar liever een beetje uitgesproken dan totaal anoniem, toch?

Wel heb ik mijn bedenkingen bij de wielen, die me te ‘bling’ zijn, met glimmertjes, gepolijste blokjes en zwarte lak. De brochure laat zien dat er ook andere wielen beschikbaar zijn… die hetzelfde euvel hebben. Goed, dat wordt even shoppen bij een wielenboer dus. De achterzijde is dan weer erg geslaagd, met achterlampen die geïnspireerd zijn op die van de nieuwe 500, maar voldoende eigen zijn. Alles bij elkaar is het een lekker ‘dikke’ auto, die goed op zijn wielen staat.

Oké, het innerlijk is ook niet onbelangrijk…

Achter het stuur is het gelijk thuiskomen. Niet alleen als je een Fiat 500 gewend bent, met zijn ronde koepeltje dat het grote digitale instrumentarium herbergt, maar ook voor eigenaren van een Jeep Renegade of andere platformgenoot zijn er delen herkenbaar. De middentunnel met opbergvak onder het opvouwbare klepje bijvoorbeeld, maar ook de rij met knoppen. De stoelen zitten vorstelijk voor een auto in deze klasse en zijn in dit geval bekleed met ivoorkleurig leder. Nou ja, leder, dat kan tegenwoordig niet meer volgens sommigen, maar het lijkt er verdomd veel op. Alles dat je aanraakt in het interieur voelt goed aan. De materialen zijn mooi en het zit allemaal top in elkaar. Kijk, dat is dan weer een voordeel als er het één en ander gedeeld wordt: het wiel hoeft niet steeds opnieuw te worden uitgevonden.

Achterin moet je natuurlijk geen wonderen verwachten maar de hoofdruimte valt niet eens tegen. Voor de benen is het zoals je mag verwachten in deze klasse. Kinderen zitten uitstekend, die ene keer dat je met vier volwassenen in de auto zit zal de bestuurder misschien net een tandje verder naar voor zitten dan normaal als de lengte bij de inzittenden gemiddeld 1,90 meter is. Als dat alles is…

Wat zit er verborgen onder dit moois?

De versie die op onze oprit staat is de volledig elektrische variant. Verkrijgbaar vanaf 36 mille en hoewel dat niet eens verkeerd is, als we naar de concurrentie kijken, blijft het natuurlijk wel serieus geld. Daarvoor krijg je echter wel bovenmodaal uitgeruste auto. Ga je voor de La Prima, die nog eens € 5.000 extra moet kosten, krijg je een bomvolle auto. De elektrische 600 gaat in 9 tellen naar de honderd kilometer per uur.

Geen vliegmachine dus maar door het koppel van 260 Nm dat overal beschikbaar is voelt de 600 vlot genoeg aan. Laden gaat relatief snel, met een snelheid van 100 kW. In een half uurtje zoeft de accu van 10 naar 80%. Liever niet volledig afhankelijk van een snoer? Tanken kan ook, met de 1.2 liter driecilinder die in twee smaken te bestellen is: met 100 pk of met 136 pk. Die zijn er dan weer vanaf net wat minder dan 30 mille.

Het leukste feitje over deze auto?

Hoewel de auto misschien een lifestyle-uitstraling heeft, blijkt het een behoorlijk praktische en ‘analoge’ auto te zijn. Ruimte genoeg, veel fysieke knoppen voor belangrijke zaken, een behoorlijk kofferbak van 360 liter en een keurige actieradius. 

Actie!

Rijden met de 600 is een genoegen. Verwacht geen kart-achtige rijeigenschappen, daarvoor komt de Abarth-variant eraan, met 280 pk. Die moet zo’n beetje gaan rijden als de Alfa Romeo Junior Veloce maar dan nog iets meer hardcore, dus dat wordt een regelrecht pretkanon. Nee, de Fiat 600 is een hele neutrale, vergevingsgezinde auto voor iedere dag. Het sturen is niet overdreven licht en dat geeft de auto een prettig ‘analoog’ karakter. Je kunt er zelfs behoorlijk mee de hoek om, al is ‘communicatie met het onderstel’ dan niet het eerste dan in je opkomt. De 600 is lekker stil en lijkt wat rustiger qua (rol)geluiden dan de Franse en Duitse stalgenoten. Spannend is rijden met de 600 niet maar gelukkig brengt de uitstraling wel voortdurend een lach op je gezicht.

Dit hoorden we tijdens onze test…

We hebben tijdens onze week veel (goedkeurende) blikken gehad maar weinig opmerkingen of gesprekken. Vermoedelijk twijfelen er veel of ze de 600 nou al kennen, of niet.

Met dit gevoel brengen we hem weer terug…

Met een plezierig gevoel. We willen hem met plezier nog eens rijden want de verrassing was aangenaam. Als je voor een B-segmenter gaat en je houdt van een vriendelijke uitstraling dan moet de 600, met welke motorisering dan ook, op je lijstje.

Rijtest Fiat 600 e

• Testdatum: 12-19 juli 2024
• Totaal gereden: 1.270 km
• Pluspunten: positieve uitstraling, volwassenen rijeigenschappen, afwerking, ruimte.
• Minpunten: die wielen…
• Kopen? Fiat.nl