Toen Maria en ik De Car Guys begonnen hebben we tegen elkaar gezegd dat we geen saaie auto’s gingen rijden. Van oudsher zou de Prius dus absoluut op de cancel-lijst van De Car Guys staan. Toen de vijfde generatie van de Toyota Prius werd gepresenteerd leek het erop dat het duffe karakter ineens volledig was weggepoetst. Als we lezen dat de nieuwe Prius ook nog eens zeer vermakelijk stuurt is het zover: op pad met de schoonste en groenste auto die er is.

De eerste kennismaking…

Prius, tot voor enige jaren terug een modelnaam die libido’s ineen liet storten, die ieder creatief brein tot verdoving bracht. Maar sinds enige tijd is er de vijfde generatie van de Toyota Prius, het wereldwijde succesnummer dat als vierwielig boegbeeld voor de term ‘hybride’ staat. De Prius, en zijn gevecht tegen het eigen imago.

Waar hebben we nou eigenlijk mee te maken?

De vijfde generatie Toyota Prius dus, of voluit geschreven: de Toyota Prius Plug-in Hybrid. Een tegen alle stromingen in niet hoger geworden auto (5 cm lager zelfs) waarbij er ook nog eens gekozen is om de designer álle tijd te geven om er wat moois van te maken. Waar de Prius ooit gekenmerkt werd als zuinigheidswonder met tamelijk kleine benzinemotor en kleine elektrische motor is het nu ineens de omgekeerde wereld: met een sterke viercilinder tweeliter heeft de Prius een grotere brandstofmotor dan de meeste concurrenten en wordt deze ook nog eens bijgestaan door een behoorlijk competente elektromotor. Samen goed voor 223 pk!

Het gaat niet om het uiterlijk? Echt wel!

De Prius en het uiterlijk… Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De Prius is altijd een model geweest dat kon overtuigen: degelijkheid, zuinigheid, waardevastheid. Behalve op het gebied van het uiterlijk, daar was het de Prius niet om te doen. En de eigenaar al helemaal niet. Langzaam evolueerde de Prius tot een auto die geen lelijk eendje was maar ook niet opviel tussen de concurrentie, die inmiddels allemaal doorhadden dat het concept van Toyota fantastisch werkte. Sinds de introductie van de Prius in 1997 heeft Toyota heeft er namelijk al meer dan zes miljoen verkocht.

Deze vijfde generatie breekt geheel met de muurbloempjes-traditie. Voor ons staat een scherp gelijnde, lage, brede vijfdeurs auto. Een geheel eigen snuit, met zijn hamerhaai-front, bijzondere flanken waar bij de dorpels een stuk lijkt te zijn weggesneden en zijn bijzondere raampartij. De achterkant, tenslotte, is ook lekker eigen. Alles bij elkaar een harde breuk met het verleden, helemaal in Sunset Yellow metallic, zoals wij hem rijden. Zelf zouden we overigens voor Storm Grey gaan, hoe fris dit geel ook staat.

Oké, het innerlijk is ook niet onbelangrijk…

Het interieur is een welkome mix van herkenbaarheid en eigenwijsheid. Dat laatste is vooral het geval met het scherm voor je neus. Niet verborgen onder een traditionele koepel maar met een soort ruimteschip-achtige V-vorm is het display ver naar voren geplaatst. Je ziet het boven het stuur, dat relatief laag is geplaatst. Nee, geen klein hoepeltje zoals bij Peugeot maar een volwaardig stuurwiel dat prettig te verstellen is. De stoelen zijn prima, al zijn de zittingen iets aan de korte kant. Er is ook iets minder zijdelingse steun maar voldoende om het nooit echt te missen. Het grote centrale scherm is prettig te bedienen en hetzelfde geldt voor de, gelukkig, rijkelijk aanwezige knopjes voor tal van functies. Alles bij elkaar genomen zit je hier gewoon heel erg goed. Ook achterin, daar kunnen twee volwassen, mede door de vijf centimeter gegroeide wielbasis, uitstekend zitten.

Wat zit er verborgen onder dit moois?

Ik haalde het al even aan: de motor is er niet eentje van het aller lulligste soort. Waar de meeste hybride-concurrenten inmiddels rondhuppelen met naar adem happende driepitters of hele kleine viercilinders is er in het vooronder van deze Prius een lekkere 2-liter te vinden. Samen met de elektromotor is de Prius goed voor 223 pk, waarmee een sprintje naar de 100 mogelijk is in 6,8 seconden. Of het dan gebeurd is met de zuinigheid?

Wij rijden in korte tijd zo’n 2.500 kilometer zonder te stekkeren en verstookten op die afstand zo’n 110 liter E10. Dat betekent 1 op 23 gemiddeld. Dat is dan even los van de twee keer dat we de auto volledig hebben opgeladen, we reden de ene keer 78 kilometer volledig elektrisch, de tweede keer 69. De 13,6 kWh grote accu is in een uur of vier bijgeladen. Kort gezegd: laad je nooit bij rij je altijd zo’n 4,5 liter op 100 kilometer. Rijd je 100 kilometer per dag en begin je iedere dag met een volle accu dan verbruikt de Prius zo’n 1,5 liter brandstof op 100 kilometer, plus een beetje stroom.

Het leukste feitje over deze auto?

Waar de Prius voorheen leek uit te blinken in negatieve reacties over het uiterlijk, wint hij nu designprijzen. In Amerika is de auto niet aan te slepen en dat is direct ook de reden waarom we hem hier nog niet zo veel zien: de levering naar de USA staat wat hoger op de actielijst. De doelgroep die voorheen Prius reed is veelal naar ‘een hogere zit’ overgestapt, waardoor je relatief veel jonge mensen in de vijfde generatie Prius ziet. Het voorheen nogal duffe karakter is sowieso iets van Europa, in Amerika is de Prius altijd een hippe auto geweest, met Brad Pitt, Demi Moore, Leonardo DiCaprio, Tom Hanks, Kate Hudson, Ryan Gosling en talloze andere bekende mensen die hem met trots reden. Je bent kijker van de serie ‘Tulsa King’ met Sylvester Stallone? Het tweede seizoen is net gestart en ook daarin schittert een Storm Grey Prius.

Actie!

Rijden maar. Als Maria en ik in Raamsdonksveer wegrijden is dat volledig elektrisch, de accu is namelijk vol. PR-man Wouter heeft de stand gezet op ‘eerst concentreren op de batterij’ en dus zoeven we heerlijk geruisloos weg. Na 78 kilometer snelwegkilometers is de accu leeg, althans, om zijn werk volledig elektrisch te doen. Vanaf dat moment functioneert de Prius als een normale hybride. Nog altijd rijd je dus hele delen van je route elektrisch, maar geef je wat meer gas dan komt de koppelrijke tweeliter zich ermee bemoeien. De zit is prettig, laag en voldoende diep ‘in de auto’. Op de snelweg is de Prius redelijk stil.

Het zicht rondom is prima, met uitzondering van de A-stijlen, die zijn behoorlijk fors en liggen iets te horizontaal. Daardoor heb je, stilstaand voor een T-splitsing bijvoorbeeld, nog wel eens minder goed zicht naar links en rechts. Fietsers: wees gewaarschuwd als er een Prius nadert! Of wees het voor en laat de fiets thuis, dat zouden wij doen. Het went, maar als we dan toch aan het muggenziften zijn…

Naast het uiterlijk is er nog iets dat de Prius ineens goed in de vingers heeft: wegligging! In onze testweek reden we ermee naar Frankrijk, om daar verslag te doen van de rally Amsterdam – Paris. Je raadt het al: we zagen honderden kilometers slingerwegen. Wat stuurt die Prius vermakelijk! De wegligging is opvallend dynamisch en je moet moeite te doen om de Prius van zijn koers te krijgen. Het achterste voelt lekker licht aan en onderstuur is vrijwel geheel afwezig. Kortom: naast een lekkere reisauto is de Prius ook nog eens een relatief speelse kameraad voor bochtige trajecten.

Dit hoorden we tijdens onze test…

Veel! Sterker nog: van alle auto’s die we tot nu toe hebben getest scoort de Prius zonder twijfel een top-drie plek. En hoe die reacties zijn? Eigenlijk louter positief. Uit alle hoeken en lagen van de bevolking krijgen we opmerkingen. Van de traditionele Toyota-rijder die op de parkeerplaats bij de supermarkt opmerkt dat die nieuwe Prius ‘gedurfd en sportwagenachtig’ is, tot de twee tieners op een fatbike die roepen ‘dikke auto, meneer!’. Tijdens de rally Amsterdam – Paris horen we van diverse deelnemers, die rijden met vooroorlogse Bentley’s, BMW 328’s, Lagonda’s en Talbots dat we toch wel een verdraaid mooie auto mee hebben. Toch bijzonder te horen van deze petrolheads!

Ook de marshalls tijdens het evenement kunnen niet laten wat van de Prius te zeggen. In groepsverband is het nog ‘Hij is beter dan de vorige, dat wel’, maar als we even later één op één naar de auto lopen: “Ik vind hem eigenlijk wel heel erg mooi, ik had helemaal niet door dat het een Prius was!” Ook bij een klant van ons is de reactie even lacherig als we aankomen met het gele gevaar. “Nee joh, onze Italofiel in een Prius?” Maar ook daar worden de reacties genuanceerder en zelfs behoorlijk positief als ik wat tekst en uitleg geef. “Hij is wel een heel stuk frisser dan een Tesla. En waardevaster vermoedelijk, haha…”

Met dit gevoel brengen we hem weer terug…

Forse tegenzin. De nieuwe Toyota Prius is eigenwijs, opvallend en sportief. Alles wat je hem eerder niet toe kon rekenen. Was het vroeger een auto die opviel door zijn bedaagde karakter, is het vandaag de dag lastig een concurrent in zijn klasse aan te wijzen die net zo volwassen, sportief, en gedurfd is. Daarnaast is 70 kilometer elektrisch in combinatie met een tweeliter viercilinder misschien wel de beste combinatie voor iedere dag. Nu het imago nog!

Oordeel van De Car Guys…

Maria: “Hij remt wél lekker!”
Carlo: “God allemachtig, hoe is het mogelijk, ik zie mezelf wel Prius rijden!”

Gereden Toyota Prius Plug-in Hybrid

• Toyota Prius Plug-in Hybrid
• Totaal gereden: 2.530 km
• Gemiddeld verbruik (zonder stekkeren): 4,3 l/100 km (1 op 23,2)
• Actieradius volledig elektrisch: in de praktijk tussen de 70 en 80 kilometer (inclusief snelweg).
• Opgevallen: dynamische rijeigenschappen, uitstraling.
• Tegenvallers: stoelen iets aan de korte korte kant en de A-stijlen zitten soms in de weg.
• Leukste reactie: “Ik vind het nog wat lastig om het in groepsverband toe te geven maar hij is echt leuk!”

Nu maar kopen dan? Hier vind je meer informatie: Toyota Prius Plug-in Hybrid