Als ik weer eens fantastische laarzen tegenkom, kosten ze meestal een fortuin. Komt er een mooi jurkje voorbij op mijn beeldscherm? Ja hoor, nog nét drie cijfers voor de komma. Een geweldig leren jasje? Ach ja, natuurlijk, een speciale uitgave van meer dan duizend euro. Het verbaast me dan ook niets dat ik tijdens de Supercars of the 90’s expositie van het Louwman Museum weer eens verliefd ben geworden op een auto die totaal onbereikbaar is… 

Om even helemaal uit mijn comfort-zone te gaan ging ik naar de supercar-collectie kijken die door Sjoerd van Bilsen, conservator van het Louwman Museum, bij elkaar was gebracht. Ik verwachte merken als Ferrari, McLaren, Le Mans auto’s van Toyota en Porsche, maar eigenlijk geen Amerikaan… Tot ik spontaan een complete vlindertuin voelde opbloeien in mijn maag… Een Vector! Compleet in shock was ik, en dat nog vóór ik wist dat het een Amerikaanse creatie was. Om heel eerlijk te zijn had ik nog nooit van dit merk gehoord en had ik de deze bizarre creatie dus ook nog nooit gezien. Een volstrekt nieuwe ontdekking. Best gek, aangezien ik zoveel met Amerikaanse auto’s bezig ben.

Het exemplaar wat bij Louwman stond was zelfs DÉ auto die in de jaren ‘90 is gebruikt voor de poster die menig puber boven hun bed hing, naast die van Pamela Anderson natuurlijk. Niet bij mij, in de jaren negentig hingen er bij mij alleen maar posters van mannen met lange haren die een gitaar vast hielden boven mijn bed, moet ik bekennen. Dat ik dus nog nooit van deze auto had gehoord is eigenlijk niet zo gek. Een online zoektocht leerde mij dat er ook niet zo heel veel van zijn gemaakt. 

Exclusief

De Vector W8 waar ik dus compleet op slag verliefd op werd, was er 1 van de 17. Zijn voorganger van eind jaren ’70, de W2, had een motor gebaseerd op een V8 van een Chevrolet. En van dit exemplaar zijn er slechts 2 gebouwd. Alle Vectoren die gebouwd zijn waren van de hand van Gerald Wieger. Hij liet zich inspireren door de luchtvaart, niet alleen in het ontwerp maar ook bij het gebruik van materialen. In de auto doet het dashboard je ook denken aan een cockpit van een vliegtuig.

En blijkbaar was het in die tijd ook een van de snelste auto’s. Zijn topsnelheid werd geschat op 389 kilometer per uur. Dat zou dus niets voor mij zijn. Binnen twee minuten door de geluidsbarrière en rijbewijs kwijt. Ach gelukkig hoef ik mij er niet eens druk over te maken, de auto is onbetaalbaar. Want ik val immers altijd op dingen die onbetaalbaar zijn. Ik heb daar patent op. De Vector was in de jaren ’90 al 450’000 dollar. Inmiddels zijn het geliefde verzamelaars objecten en worden ze geveild voor miljoenen en zoveel mag ik niet rood staan van de bank. 

Filmster

Tijdens mijn online zoektocht kwam ik erachter dat de auto ook nog eens een filmster is. Begin jaren ’80 zat hij in de ‘Rising Sun’, in een wilde achtervolgingsscène. Ik heb die film nooit gezien maar die moet ik nu natuurlijk wel gaan kijken. Hij zat ook in Predator 2, die heb ik dan weer wél gezien maar van die auto is mij niets bijgebleven. Dat kan natuurlijk ook komen omdat ik die halve film weggedoken van angst achter mijn handen zat. De Vector blijkt trouwens in talloze films te hebben gezeten, lang leve IMCDb. De Amerikaanse supercar is zelfs terug te vinden in de racegame ‘Gran Turismo’. Het was de halo-car van het spel, tussen allerlei andere bijzondere maar toch iets minder speciale auto’s. 

Bekende klanten

Hij was ook gewild bij beroemdheden. Ik vond een verhaal waarbij de tennisspeler Andre Agassi een proefrit had gemaakt met de auto maar hem direct terug had gebracht omdat de vloerplaten van de auto zo heet werden dat de vloerbedekking begin te smelten. Sja, dat is toch een beetje lastig autorijden als het hellevuur langs je enkels omhoog kruipt. Helemaal voor een topsporter als Agassi die redelijk afhankelijk is van zijn voeten. En toch, ik zou het ervoor over hebben gehad en had dan gewoon een paar charmante, vuurvaste en ongetwijfeld weer onbetaalbare knielaarzen gekocht. 

Door al die podia heeft hij de legendarische status van meest unieke en futuristische supercar die ooit is gebouwd. Tijdens de expositie raakte ik aan de praat met Sjoerd van Bilsen, de man achter de expositie. Sjoerd weet nog veel meer te vertellen over deze (en een miljoen andere auto’s) dan je waar dan ook online kunt vinden. Ik hing dan ook echt aan zijn lippen toen hij begon te praten over deze en natuurlijk de andere auto’s op de expositie. Tussen al deze speciale en zelfs unieke auto’s waar er soms maar eentje van is, zoals de straat legale Toyota GT-One Le Mans auto, verdient de Vector W8 absoluut een plekje en Sjoerd zette de auto zelfs het meest centraal op een verhoging. Dat verdient hij, misschien moet ik toch die poster boven mijn bed gaan hangen…

Deze column komt uit Auto Motor Klassiek, waarvoor Maria al meer dan tien jaar iedere maand een column schrijft.